دستگیرم باشی

 

چگونه سر بالا بگیرم و به درگاهت بیایم و بگویم: الهی العفو… که عفو و بخششت را می طلبم اما باز هم جلوی نفسم را نمی گیرم؟
چگونه شرمسارت نباشم در حالیکه هر چه جور و جفا از من می بینی باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی و رهایم نمی کنی؟
چگونه ادعای بندگی کنم در حالیکه خود می دانم عبد تو نبودم و بنده ی نفس بودم؟

تنها چیزی که می توانم بگویم این است که با همه ی شرمندگیهایم ادعا می کنم که بنده ی تو هستم

و اینک دستم را بر آستانت بلند می کنم که دستگیرم باشی